در این پژوهش، معیارهاى مهم انتخاب تامین کننده مرور شده اند و به چگونگى تقسیم بندى آنها تصریح شده می باشد. هدف از این پژوهش ارائه مدلهای مفید و کاربردی در این زمینه می باشد. علاوه بر شناسایی شاخصها، معیارهای پیشنهادی نویسندگان را مرور می کنیم تا بتوان درک درستی از این مرحله، پیدا نمود و بتوانیم شاخصهای مناسب را انتخاب کنیم.
انتخاب معیارهای ارزیابی تامین کننده، یکی از مراحل ابتدایی فرایند انتخاب تامین کننده می باشد. پس مرحله بسیار مهمی می باشد. در مقاله های گوناگون، با در نظر داشتن نوع موضوع، شاخصها تعریف شده اند. معمولا این معیارها توسط کارشناسان خبره تعیین می شوند. این افراد با در نظر داشتن استراتژیهای سازمان، در جلسات تشکیل شده، شاخصها را تعیین می کنند می توان شاخصها را به صورت سلسله مراتبی هم تعریف نمود. در این حالت معیارها و زیر معیارها تعریف می شوند. روش دیگر، بهره گیری از گروه بندی سود، هزینه، ریسک و فرصت می باشد. با این روش، می توان معیارها را با دقت بیشتری تعیین نمود. همچنین می توان اهمیت آنها را با بهره گیری از تخصیص وزن به هر یک از این چهار گروه، عوض کرد.
مطالعات متعددی در خصوص طراحی و تعیین شاخصهای ارزیابی تأمین کنندگان صورت پذیرفته می باشد. مهمترین بحث در ارتباط با شاخصهای ارزیابی تأمین کنندگان متناسب بودن شاخصها با اهداف سازمانی، هم سویی با راهبردهای سازمان، اعتبار در طول زمان و امکان بازخورد سریع و دقیق می باشد. شناسایی معیارها برای انتخاب و اندازه گیری کارایی تأمین کنندگان از دهه 1960 به بعد مورد توجه بسیاری از مراکز دانشگاهی و صنعتی بوده می باشد. فرض اصلی این مطالعات این می باشد که بسیاری از سازمانها زمان زیادی را به خاطر اهمیت راهبردی گزینش تأمین کنندگان صرف ارزیابی اعضای زنجیره تأمین خود می کنند.
در مطالعات اولیه ای که در این ارتباط، توسط دیکسون[1] انجام گرفته می باشد، نزدیک به 23 معیار مجزا برای تصمیم گیری در ارتباط با انتخاب تامین کنندگان، شناسایى شده اند. این فاکتورها مستقل از نوع محصول می باشند و در جدول 2-6 نشان داده شده اند (دیکسون، 1966).
[1] – Dickson
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود